Σωκράτης, ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής!

Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος ετοιμάζεται στα 30 χρόνια του να αλλάξει πρωτάθλημα. Το τέταρτο της ποδοσφαιρικής διαδρομής του. Το πρώτο ήταν το ελληνικό, μέχρι μόλις την ηλικία των 20. Τα υπόλοιπα τρία;

Του Θοδωρή Τσούτσου

Το ιταλικό, η Serie A. Το γερμανικό, η Bundesliga. Και πλέον το αγγλικό, η Premier League. Γιατί η επεξήγηση με τους ξένους όρους. Μα, για να δοθεί η κατάλληλη αίγλη σε αυτή την πορεία σαν παραμύθι. Μόνο που ο Σωκράτης δεν την ζει στον ύπνο του, αλλά στον ξύπνιο του...

Ο καθένας μπορεί να διαλέξει τον δικό του καλύτερο Έλληνα ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Και ο καθένας να επιλέξει το δικό του κριτήριο. Άλλος με βάση τις ικανότητες με την μπάλα. Άλλος με βάση τους τίτλους. Άλλος με τη διάρκεια. Άλλος με τους αριθμούς, τα στατιστικά. Άλλος με οικονομικά κριτήρια. Ή με οτιδήποτε άλλο...

Δεν θα βρει κανέναν, όμως, που να έχει αγωνιστεί όχι σε ένα, όχι σε δύο, αλλά σε τρία πρωταθλήματα τέτοιου επιπέδου. Και μάλιστα σε ομάδες υψηλής δυναμικής. Ακόμη και η Τζένοα ήταν τέτοια, η Μίλαν βέβαια ανεξάρτητα αν δεν του έδωσε ευκαιρίες, η Βέρντερ Βρέμης, ασφαλώς η Μπορούσια Ντόρτμουντ και μάλιστα σε διάρκεια πέντε χρόνων και σε κάθε περίπτωση τώρα ολόκληρη Άρσεναλ.

Ο Παπασταθόπουλος μπορεί ποτέ να μην έκανε απολαυστικά πράγματα με την μπάλα, άλλωστε κεντρικός αμυντικός είναι ο άνθρωπος. Μπορεί να μην έπαθε στην καριέρα του... υπερκούπωση. Μπορεί να μην κυκλοφορούν βιντεάκια με τσαλιμάκια, γκολάρες και χαριτωμενιές. Μπορεί να μην έχει δημιουργήσει "θόρυβο" με εξω-ποδοσφαιρικές συμπεριφορές, ώστε να διαφημίζεται.

Αλλά πλέον, με τη μεταγραφή του και στην Άρσεναλ, έχει καταφέρει κάτι που ουδείς άλλος συμπατριώτης μας, όσο σπουδαία ποδοσφαιρική καριέρα και να έχει κάνει, έχει πετύχει. Ο Γιώργος Καραγκούνης μπορεί κάποιος να πει, σε Ιταλία (Ίντερ), Πορτογαλία (Μπενφίκα), Αγγλία (Φούλαμ). Αλλά ούτε η Πορτογαλία είναι Γερμανία, ούτε η Φούλαμ είναι Άρσεναλ. Κι ας είναι σπουδαίες η Ίντερ και η Μπενφίκα από τις οποίες πέρασε. Επίσης, ήταν μία διαδρομή με διακοπές, όχι με μεταγραφές, όχι με χαρά και κυνηγητό από τους συλλόγους από ένα σημείο και μετά.

Καθόλου μειωτικό δεν είναι αυτό για τον Καραγκούνη, ο οποίος έχει κάνει πολλά σπουδαία πράγματα στη διαδρομή του και ίσως ήταν καμωμένος για να κάνει και πιο σπουδαία. Ούτε για οποιονδήποτε άλλο φέρνει κάποιος στο νου του είναι μειωτικό. Προφανώς και υπάρχουν κι άλλοι Έλληνες ποδοσφαιριστές με τρία πρωταθλήματα στο βιογραφικό τους. Όπως υπάρχουν κι Έλληνες παικταράδες που αγωνίστηκαν σε εποχές που δεν είχαν ανοίξει οι αγορές, για να γνωρίζουμε μέχρι πού θα έφταναν.

Ωστόσο, το θέμα με τον Σωκράτη δεν είναι οι καλές μεταγραφές. Δεν είναι μόνο αυτό. Δεν είναι ούτε οι οικονομικοί όροι. Είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνει όλο αυτό το ποδοσφαιρικό "ταξίδι" του, οι παραστάσεις που δημιουργεί, οι αναμνήσεις που αφήνει, οι προσδοκίες που έχουν για εκείνον και από εκείνον όπου κι αν πάει. Όπως τώρα στην Άρσεναλ...

Είναι ακόμη και το ήθος που μπορεί να μην παίζει μπάλα, αλλά παίζει ρόλο. Και ολοκληρώνει όλο αυτό που είναι ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και που τελικά σημαίνει για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μπορεί κάποιος να τον ξεπεράσει; Ασφαλώς. Ίσως ακόμη και αύριο το πρωί. Υπάρχουν και ομάδες καλύτερες από την Άρσεναλ, υπάρχουν και Έλληνες ποδοσφαιριστές που δημιουργούν προϋποθέσεις για υψηλότερα.

Δεν θα έχει, όμως, καμία σημασία. Για τον Σωκράτη. Και αυτό είναι που τελικά τον κάνει αξεπέραστο!